Waarom mijn groene container nooit halfvol mag zijn.

Elke twee weken staat hij daar: mijn groene container. Vol met gras, takken, bladeren en onkruid uit onze sier- en moestuin. En iedere keer zorg ik ervoor dat hij tot de deksel gevuld is. Halfvol kan echt niet; dat voelt voor mij als weggegooid geld. Misschien een gekke overtuiging, maar ik merk dat dit in meer dingen terugkomt: als ik iets doe, wil ik het graag goed doen en het maximale eruit halen. Natuurlijk met grenzen, en nooit ten koste van iets, iemand of mijzelf.

Net zoals ik mijn container niet halfvol aan de weg zet, wil ik ook in mijn werk alles eruit halen. Wanneer iemand bij mij aanklopt, draait het erom dat we samen de volle waarde vinden: dat jij vooruitkomt, weer grip krijgt op je leven of loopbaan, en keuzes maakt die écht bij je passen. Ik investeer er bewust tijd, energie en aandacht in, zodat jij sterker en duidelijker verder kunt. Het gaat erom dat we samen iets neerzetten waar je echt iets aan hebt.

Het mooie is dat deze inzet voor mij niet voelt als een verplichting, maar als mijn natuurlijke manier van werken. Door volledig aanwezig te zijn, verandert er iets.

Er komt ruimte om eerlijk te kijken, zonder ruis of afleiding. Alles wat we onderzoeken en aanpakken, opent nieuwe mogelijkheden. Soms gaat dat met grote stappen vooruit, soms juist door even stil te staan of een stapje terug te doen. Ook dát is beweging: betekenisvolle stappen die passen bij jou en je leven.

Uiteindelijk gaat het niet alleen om de inzet of het proces, maar vooral om wat het oplevert: duidelijkheid, richting en vertrouwen in de toekomst. Het zien van iets dat begint als chaos en dat uitgroeit tot helderheid en nieuwe kansen, maakt het zo waardevol.

En net als mijn groene container voelt het pas echt goed als er iets gevuld is dat blijft, iets dat bijdraagt, en waar jij verder mee kunt.